Leven vanuit Intrinsic Motion, deel 1

Probeer je eens in te beelden hoe het vroeger was om over een fijn rustig weggetje in de zon te fietsen. Je handen niet aan je stuur, maar vrij in de lucht. En hoe voelde het als kind om op een trampoline te springen? In de lucht te hangen. Bijna te vliegen. Brengt het iets in je naar boven? Hou dat vast, want ik kom er nog een paar keer op terug

Iedereen verlangt naar een prettig en aangenaam leven. Over wat dat precies inhoudt zijn de meningen verdeeld, maar laat ik een poging doen om te benaderen hoe ik het zie:

Dat je een warme relatie hebt met jezelf, met anderen en met de wereld om je heen.

Maar hoe kom je daar? Ook daarover raken we waarschijnlijk nooit uitgepraat. Ik wil aan dat eeuwige gesprek een steentje bijdragen en een originele invalshoek voorstellen:

Een leven vanuit intrinsic motion

Dat grijpt terug op wat ik net schreef. Het fietsen zonder handen en het gevoel op de trampoline. Ja, het is écht mogelijk om meer vanuit ontspanning en vertrouwen te leven. Alleen zit de weg erheen voor velen verstopt, maar niet in een onherbergzaam oord ergens aan de andere kant van de planeet.

Sterker nog, dichterbij kan niet. De weg erheen ligt bijna letterlijk onder je neus: je lijf. Al zouden veel mensen nog liever op een gevaarlijke missie naar een verborgen grot ergens in de amazone gaan, dan naar binnen te keren en hun lijf onder ogen te komen. Begrijpelijk. We zijn de verbinding vaak helemaal kwijt geraakt.

In deze reeks van artikelen loods ik je stap voor stap richting een beter begrip en een beter voelen van jouw lijf, en specifieker: jouw intrinsic motion.

Ik gun je echt dat stapje voor stapje opengaat wat Intrinsic Motion is en wat de connectie ermee voor jou betekent. Intrinsic Motion zijn kernkwaliteiten die je met je meedraagt. Vaak verborgen, maar absoluut niet verdwenen. Daarmee in contact blijven houdt je levend en geeft je een stuur in handen in je dagelijkse leven.

Intrinsic Motion in nature

Foto door Paul Pastourmatzis op Unsplash

Wat ik met stuur bedoel? Stel je voor dat je een nieuw gebied gaat ontdekken. Een wild, nog maar weinig betreden gebied, waarschijnlijk vol wonderlijk mooie verrassingen en onbekende gevaren. Als je kon kiezen tussen onderstaande twee scenario’s, welk zou je dan kiezen?

  • Je krijgt een uitgebreide instructie van alle potentiële gevaren en een gedetailleerde kaart mee. Bovendien krijg je een oortje in waarin je constant instructies hoort die je er doorheen helpen.
  • Je voelt de kracht in jezelf. Ook al ben je in dit gebied nog nooit geweest en heb je geen idee wat je aan gaat treffen, maar je hebt veel ervaring, weet wat je aan jezelf hebt en hebt voldoende skills om je uit elke situatie te redden.

Je ziet het waarschijnlijk wel. Het ene scenario gaat uit van optimale externe controle, het andere ademt ontspannen vertrouwen in jezelf en de wereld om je heen.

Die wildernis is als ons leven. En net als in bovenstaande scenario’s kunnen we daar op verschillende manieren in staan. Leven vanuit optimale controle is als een hand die iets vastgrijpt. Daar is niks mis mee, tenzij die hand niet los kan laten. De constante spanning kan teveel worden. Het leven vanuit vertrouwen helpt je om in de basis ontspannen te leven, juist zodat je aanvoelt op welke momenten het goed is om dingen krachtig vast te grijpen.

(Te) simpel gesteld, kunnen we vertrouwen op dingen buiten onszelf om ons er doorheen te helpen, of vertrouwen op dingen in onszelf. Voel je een kracht in jezelf, in je lichaam, die je zelfverzekerd maakt? Staan je zintuigen ontspannen open zodat je adequaat kunt reageren op je omgeving? Ben je in contact met je onderbuik om te voelen wat je nodig hebt en op basis daarvan keuzes te maken en grenzen aan te geven?

Niet alleen je hoofd, maar juist ook het lichaam, speelt een essentiële rol in dat vertrouwen in jezelf. Het beeld dat ons hoofd bepaalt wie we zijn wat we doen is gelukkig op zijn retour. Ons lichaam is zo veel meer dan alleen een instrument dat door ons hoofd wordt aangestuurd.

Ik stimuleer mensen om niet vanuit hun hoofd, maar vanuit hun lichaam te leven. Die manier raakt aan wat in de wetenschap geduid wordt als ‘interoceptie’: het oppikken en leren interpreteren van wat er zich in je lichaam afspeelt.

Uit onderzoek blijkt dat mensen die in contact staan met hun lichaam en goed kunnen voelen wat er zich in hun lichaam afspeelt, een gezondere emotionele huishouding hebben en beter voor zichzelf kunnen zorgen. De andere kant van de medaille is dat mensen die moeilijk kunnen voelen wat er in hun lijf afspeelt vaak last hebben van bijvoorbeeld depressie en/of overmatige stress.

Foto door Sam Burriss op Unsplash

Honderden jaren lang hebben we in het westen een wetenschappelijke bril op gehad die vooral oog heeft voor wat er zich in ons hoofd afspeelt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel mensen nog steeds via hun hoofd, via hun denken, het leven proberen te bereiken waar ze naar verlangen. Dit is gedoemd om te mislukken als het ons niet lukt om aandacht te leren geven aan de sleutelrol die ons lichaam hierin speelt.

Te vaak hebben we ons lichaam gezien als een noodzakelijk kwaad, dat vaak alleen maar in de weg zit. Stap 1 is dat we durven dit om te gaan draaien. Te leren vertrouwen op ons lichaam en wat het ons te vertellen heeft.

Maar hoe komen we vanuit een groeiend besef van de significantie van ons lichaam, bij intrinsic motion? Dat gevoel van fietsen zonder handen en ‘zweven’ op de trampoline? Tijd voor de volgende stap in het volgende artikel: een introductie van het begrip intrinsic motion.

Terug naar blog